در تعریف بیابانزایی و اراضی بیابانی تفاوتی وجود دارد که بعضاً به اشتباه به یک معنی تلقی میشود.
مدیر کل دفتر امور بیابان سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور گفت: امروزه یکی از محسوسترین و شاخصترین مولفههای بیابانی شدن کشور افت آبهای زیرزمینی است که سبب سخت شدن شرایط برای پوشش گیاهی کشور میشود.
به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، وحید جعفریان در یک برنامه تلویزیونی افزود: پروژههای منابع طبیعی در همه بخشها به ویژه در بخش بیابان دیر بازده هستند بنابراین این پروژهها نیازمند تامین اعتبارات مستمر و پایدار هستند تا نتیجه آن معلوم شود.
وی خاطرنشان کرد: در تعریف بیابانزایی و اراضی بیابانی تفاوتی وجود دارد که بعضاً به اشتباه به یک معنی تلقی میشود.
مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور، بیابانزایی را فرآیند تبدیل زمینهای حاصلخیز به بیابان تعریف و اظهارکرد: به عبارت سادهتر بیابانزایی نتیجه تخریب اراضی در مناطق خشک و نیمه خشک است که به دلیل عوامل مختلف مانند تغییرات اقلیمی و فعالیتهای انسانی اتفاق می افتد.
وی افزود: بر اثر این تعریف ۱۰۰ میلیون هکتار از اراضی کشور در معرض بیابانی شدن و تخریب سرزمین قرار دارد.
جعفریان در ادامه گفت: اگر بخش شمال کشور و بخشهایی از مناطق کوهستانی غرب کشور را منها کنیم سایر مناطق کشور در حیطه و محدوده اقلیم خشک، نیمه خشک تا نیمه مرطوب قرار می گیرند.
به گزارش مرکز اطلاع رسانی سازمان جنگل ها، وی در پایان تاکید کرد: اگر در این مناطق مدیریت درستی از سرزمین نداشته باشیم تخریب سرزمین به سرعت اتفاق میافتد و بازگشت به قبل را ناممکن یا با چالشهای سخت و بسیار زیاد مواجه میکند.
انتهای پیام