پژوهشگران در تازه‌ترین کوشش خود برای زدودن ریزپلاستیک‌های آلاینده از زیست‌بوم دست‌به‌دامان باکتریها شده‌اند.
پژوهشگران در تازه‌ترین کوشش خود برای زدودن ریزپلاستیک‌های آلاینده از زیست‌بوم دست‌به‌دامان باکتریها شده‌اند.
به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، باکتریها معمولا توده می‌شوند و به‌سطوح می‌چسبند و به‌این ترتیب ماده چسبناکی می‌سازند که «زیست‌لایه» نامیده می‌شود. جرم دندان یکی از شناخته‌شده‌ترین زیست‌لایه‌هاست.
دانشمندان دانشگاه پلی‌تکنیک هنگ‌کنگ توانسته‌اند به‌کمک زیست‌لایه‌ها که به‌سادگی یافت و بازیافت می‌شوند، برای به‌دام‌انداختن ریزپلاستیک‌ها در آب‌های آلوده نوعی تور میکروسکوپی یا «ریزتور» بسازند. شیوهٔ کار ساده است: باکتری‌های کشت‌شده رشد می‌کنند و به‌خاطر خاصیّت چسبندگی‌شان ریزپلاستیک‌ها را در آب می‌گیرند و آنگاه می‌توان آنها را در حجم وسیع جمع‌آوری و به‌سهولت بازیافت کرد.
پروفسور سیلویا لانگ لیو، میکروبیولوژیست و سرپرست این پروژه می‌گوید: «برای پلاستیک‌زُدایی از زیست‌بوم طبیعی‌مان الزامی است که راه‌های مؤثری برای به‌دام‌انداختن و جمع‌آوری و حتی بازیافت ریزپلاستیک‌ها بیابیم.» و چه راهی بهتر از به‌کار گرفتن باکتریها و دوست‌ساختن از دشمن.
ازآنجا که ریزپلاستیک‌ها ابعاد مختلف دارند، یافتن و به‌دام‌انداختن‌شان دشوار است و تا پیش از این شیوه‌ای پایا و کم‌هزینه برای این کار ابداع نشده است.
دیگر پژوهشگران شیوهٔ ابداعی دانشمندان هنگ‌کنگی را به‌خاطر به‌کارگیری هوشمندانهٔ باکتریها ستوده‌اند. گرچه این شیوه تنها در آزمایشگاه و به کمک نوعی باکتری بیماری‌زا به نتیجه رسیده، اما تیم طراح آن معتقد است که می‌توان این شیوه را به‌خوبی و با دیگر باکتریها در سطح وسیع آب‌های آلوده به‌کار برد.
ریزپلاستیک‌ها قطعات پلاستیکی عموما کوچکتر از ۵ میلیمتر اند که به‌آسانی جذب طبیعت نمی‌شوند و گاه مواد سمّی را هم جذب می‌کنند و پس می‌دهند، و چون به‌وسیلهٔ هرزآب وارد آب و خاک، و در نتیجه خوراک جانداران می‌شوند به چرخهٔ تغذیه آدمی هم راه پیدا می‌کنند.
در پژوهش سال ۲۰۱۸ سازمان بین‌المللی دریانوردی معلوم شد که ریزپلاستیک‌ها در بدن ۱۱۴ گونه از آبزیان موجودند و نیز در پژوهش‌های دیگر روشن شد که سروکلهٔ آنها در محصولاتی نظیر سیب و کاهو و نیز در نمک خوراکی پیدا می‌شود.
انتهای پیام