پلاستیکهای بازیافتی میتوانند حاوی سطوح بالایی از مواد افزودنی باشند که خطر بیشتری برای سلامت انسان و محیط زیست ایجاد میکنند.
آلودگی پلاستیک، بحران جهانی رو به رشد است که هیچ جایی از سیاره زمین را دست نخورده باقی نمیگذارد. از عمیقترین جاهای اقیانوس تا سواحل بکر نروژ، آثار زبالههای پلاستیکی منظرهای ناگوار برجای گذاشته است.
به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، این زباله نه فقط نشاندهنده هجوم آلاینده، بلکه منعکسکننده مشکل سیستماتیک گسترده است که توجه جهانی را میطلبد.
سالهاست که دانشمندان در سراسر جهان زنگ خطر عواقب آلودگی پلاستیکی را به صدا در میآورند و بر نیاز به مداخله فوری تاکید میکنند. با وجود این، ما همچنان شاهد افزایش تولید و مصرف پلاستیک در جهان هستیم.
نروژ که به خاطر حمایتهای سختگیرانه از محیط زیست شهرت دارد، برای توافقی جهانی در توقف جریان بیامان پلاستیکها به محیط زیست تلاش میکند. با این حال، ذکر این نکته ضروری است که حتی نروژ نیز نقشی در تولید آلودگی پلاستیکی دارد.
نروژ با وجود شهرت سبز خود، سالانه تقریباً ۱۵ هزار تن پلاستیک را در محیط زیست تخلیه میکند. نتایج تحقیق جدید نشان میدهد که سالانه ۷۵۸ کیلوتن پلاستیک به بازار نروژ راه پیدا میکند که ۶۳۲ کیلوتن آن بهعنوان زباله در میآید.
در حالی که نزدیک به نیمی از این زبالهها سوزانده میشوند، ۲.۴ درصد به محیط زیست ختم میشود. با این حال، این درصد جزئی معادل ۱۵ کیلوتن قابل توجه است که بهطور متوسط ۲.۸ کیلوگرم به ازای هر نفر است.
برای درک این موضوع، نروژیها ۲۱ درصد بیشتر پلاستیک مصرف میکنند و ۲ برابر همتایان سوئیسی خود آلودگی پلاستیکی تولید میکنند. این سطح از مصرف پلاستیک مربوط به حدود ۱.۵ میلیارد بطری پلاستیکی است که سالانه به محیط زیست میرسد.
در حالی که بیشتر ضایعات پلاستیکی که به محیط زیست رها میشوند به خاک ختم میشوند، نزدیک به یک سوم به محیط دریایی نفوذ و اثرات جبرانناپذیری بر اکوسیستمها ایجاد میکنند. بهعنوان مثال، حیوانات دریایی اغلب قطعات پلاستیکی را میبلعند یا درگیر میشوند. علاوه بر این، زبالههای پلاستیکی با چرخه کربن دریایی تداخل ایجاد و تغییرات آبوهوایی را تشدید میکنند.
علاوه بر این، فهرست رو به رشد نگرانیها این است که محصولات پلاستیکی اغلب حاوی تعداد بیشماری از افزودنیهای سمی هستند که طی تولید مشخص میشوند.
پلاستیکهای بازیافتی میتوانند حاوی سطوح بالایی از مواد افزودنی باشند که خطر بیشتری برای سلامت انسان و محیط زیست ایجاد میکنند.
این تحقیق بر نیاز فوری به محدود کردن تولید، مصرف پلاستیک و استفاده از افزودنیهای شیمیایی خطرناک تاکید دارد. دستیابی به این امر مستلزم اجرای سیاستهای سختگیرانه برای کاهش پیامدهای فاجعه بار زیست محیطی اقتصاد پلاستیک است.
محققان اظهار کردند اقداماتی مانند کاهش مصرف و تغییر در طراحی محصول، بیشترین تاثیر مثبت را برای محدودکردن آلودگی پلاستیکی دارد.
منبع:ایسنا
انتهای پیام