تقریباً پنج سال مطالعه عمیق اقیانوس اطلس همراه با بررسی بی‌سابقه حزئیات ۱۲ گونه جاندار جدید را به علم معرفی کرده است.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، پژوهشگران می گویند انواع خزه‌های دریایی، نرم تنان و مرجان‌ها کشف نشده هستند چون در بستر دریا کاوش چندانی نشده است.
محققان هشدار می‌دهند که موجودات تازه کشف شده ممکن است در معرض خطرات ناشی از تغییرات آب و هوا باشند.

دی اکسید کربن جذب شده توسط اقیانوس باعث اسیدی شدن آب آن شده و به ویژه باعث خوردگی اسکلت‌های مرجانی می شود.

دانشمندان شرکت کننده در این پژوهش تأکید دارند که "برای محافظت از این گونه های خاص" و زیستگاه‌های مهمی که اشغال کرده‌اند "هنوز خیلی دیر نیست".

برخی از اکتشافات مهم اقیانوس اطلس در نتیجه این ماموریت علمی
گونه های جدید: "حداقل" ۱۲ گونه جدید در اعماق دریا کشف شده است. این گروه همچنین حدود ۳۵ رد جدید از گونه‌ها را در مناطقی که قبلاً ناشناخته بود پیدا کرد.

تغییر آب و هوا: گرم شدن و اسیدی شدن آب اقیانوس و کاهش دسترسی به غذا با هم ترکیب و باعث تغییراتی شده که زیستگاه‌های مناسب برای گونه‌های اعماق دریا را تا سال ۲۱۰۰ کاهش می‌دهد.

منافذ خروجی آب گرم یا هیدورترمال: پژوهشگران محوطه‌ای شامل این چشمه های آب گرم کف دریا را در آزورس کشف کردند. هیدروترمال‌های ایجاد کننده مناطق مهمی با بهره‌وری بیولوژیکی نسبتاً بالا و میزبان مجموعه‌های پیچیده جانوری در اعماق اقیانوس هستند.

شهرهای عمق اقیانوس

همانطور که پروفسور جورج ولف، متخصص و استاد شیمی اقیانوس در دانشگاه لیورپول و از دست اندرکاران این طرح خاطرنشان کرده است: "هنوز هم می‌توان گفت که ما نقشه‌های بهتری از سطح ماه و مریخ داریم تا از کف دریاها. بنابراین هر زمان که به اعماق اقیانوس می‌رویم ، چیز جدیدی پیدا می‌کنیم - نه فقط گونه‌های خاص بلکه حتی کل اکوسیستم‌های ناشناخته."

پروفسور موری رابرتز از دانشگاه ادینبورگ رهبری پروژه اطلس را برعهده داشت گفت که نزدیک به پنج سال اکتشاف و تحقیق برخی "مکان‌های خاص" در اقیانوس را کشف کرده و دریافته است که اینها "چگونه عمل می‌کنند."

او توضیح داد: "ما کل مجتمع‌های ایجاد شده توسط توسط اسفنج یا مرجان‌ها را در مناطق عمیق اقیانوس کشف کردیم که شهرهای عمق دریا را تشکیل می‌دهند." او می افزاید: "آنها ایجاد کننده شرایط حیات هستند و بنابراین ماهی‌های از لحاظ زیست‌شناسی بسیار مهم از این مکان‌ها برای تخم‌ریزی استفاده می‌کنند.

آقای رابرتز می افزاید: "اگر این شهرها در اثر فعالیت مخرب انسان آسیب ببینند، آن ماهی‌ها جایی ندارند که در آنها تخم‌ریزی کنند و عملکرد آن اکوسیستم‌ها برای نسل‌های آینده از بین می‌رود."

او می‌گوید: "این موضوع مانند درک این است که جنگل‌های استوایی مکان مهمی برای تنوع زیستی در خشکی است و در اعماق دریا نیز همین امر وجود دارد یعنی مکان های مهمی که باید از آنها محافظت شود و از همه مهمتر همه آنها به هم متصل هستند."

کاهش سرعت جریان‌های اقیانوس

در این پروژه محققانی از ۱۳ کشور ساحلی اقیانوس اطلس شرکت دارند و دارای تخصص در شیمی اقیانوس، فیزیک و همچنین زیست شناسی هستند و همراه هم نحوه تغییر شرایط محیطی اقیانوس در نتیجه گرم شدن آب و هوای زمین و بهره برداری بیشتر انسان از اعماق دریا برای ماهیگیری و استخراج مواد معدنی را بررسی می‌کنند.

با مطالعه جریان‌های اقیانوس و رسوبات فسیلی در بستر دریا مشخص شد که جریانهای عمده در اقیانوس اطلس شمالی در واکنش به تغییرات آب و هوایی به طرز چشمگیری کند شده است.

پروفسور رابرتز توضیح می‌دهد که "پیامدهای این تغییرات پیچیده است، اما به طور بالقوه ارتباط بین اکوسیستم‌ها را کاهش می‌دهد، زیرا جریان های اقیانوس بزرگراه‌هایی هستند که زیستگاه‌های مختلف را در تمامی وسعت اقیانوس به هم پیوند می‌دهند."

خارج از دید

به گفته پروفسور کلر آرمسترانگ، اقتصاددان منابع طبیعی در دانشگاه ترومسو "ارزش دانش به دست آمده در این است که این دانش به ما امکان می‌دهد بفهمیم چه چیزی را ممکن است از دست بدهیم."

او می‌افزاید: "اعماق اقیانوس می‌تواند به قدری از دید و ذهن دور باشد که ما واقعاً از کارهایی که با محیط آن انجام می دهیم و عواقب این کارها آگاهی نداریم."

دانشمندان علوم دریایی با توجه به افزایش روزافزون جمعیت جهانی، افزایش آلودگی و فعالیت‌ای تجاری در اعماق دریا از جمله جستجو برای یافتن محصولات مفید پزشکی و صنعتی معتقدند که جبران کمبود کنونی در دانش اقیانوس امری حیاتی است.

پروفسور آرمسترانگ می گوید: "اقیانوس یک منبع پایان ناپذیر نیست و شناختن و حفظ آنچه که ممکن است در آینده به آن نیاز داشته باشیم واقعاً دشوار است."

انتهای پیام