سایه قطع درختان و سناریوی تخریب جنگل‌های شمال هر روز، فاز جدیدتری به خود می‌گیرد. جنگل‌های شمال همواره زیر سایه تبر قاچاقچیان چوب، پیشروی مردم محلی برای به دست آوردن زمین‌های جدید کشاورزی، قطع درختان برای ساخت ویلا و برنامه مدیران و نمایندگان محلی برای توسعه صنایع چوب و کاغذسازی قرار دارند.
به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، در این میان، هر روز بهانه جدیدی هم تراشیده می‌شود تا جنگل‌های شمال را زیر سایه ببرد و سرسبزی و خرمی نوار شمالی کشور را به‌خاطره تبدیل کند. در جدید‌ترین خوابی که برای جنگل‌های مازندران دیده شده، پای یک بانک و تلاش نمایندگان مازندران برای توسعه صنعت کاغذ سازی در مازندران در میان است.

نماینده مردم قائمشهر در مجلس، با اشاره به این‌که حفظ محیط‌زیست و جلوگیری از قطع درختان، ضروری است، از بازدید برخی از اعضای مجمع نمایندگان استان مازندران با حضور ریاست بانک ملی از جنگل‌های استان جهت سرمایه‌گذاری این بانک در زمینه کاغذسازی به وسیله درختان کهن و فرسوده خبر داد. 

کمال علیپور‌خنکداری، به خبرگزاری خانه ملت گفت:  «مسئولان این بانک متعهد شده‌اند در کنار قطع درختان فرسوده به کاشت نهال جهت حفظ محیط‌زیست اقدام کنند. با عملیاتی شدن کاشت نهال و قطع درختان مسن و فرسوده می‌توان به احیای جنگل‌های استان مازندران، کاهش صدمات سیل و حوادث این چنینی امیدوار بود.» 

او ادامه داد: «با سرمایه‌گذاری بانک ملی در کاغذسازی با استفاده از درختان فرسوده استان مازندارن شاهد رشد اشتغال و کاهش بیکاری نیز خواهیم بود.»

صنعت کاغذسازی درحالی قرار است با قطع درختان کهن و قدیمی جنگل‌های شمالی کشور، توسعه پیدا کند و این بانک دولتی سرمایه گذار آن است که در بسیاری از کشورهای دنیا، این صنعت با درختکاری صنعتی توسعه یافته و فعالیت می‌کند نه با قطع درختان جنگل‌های طبیعی. 

اسماعیل کهرم، مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست دراین‌باره می‌گوید: «در سایر کشورها، زمین‌هایی را زیر کشت درختان می‌برند که سریع رشد می‌کنند و می‌توانند برای صنایعی که به چوب نیاز دارند، مورد استفاده قرار بگیرند. در این صورت دیگر نیازی نیست درختان قدیمی برای توسعه صنایع چوب و کاغذ قطع شوند.» 

او ادامه می‌دهد: «این روزها تعبیرهایی می‌شنویم که نه علمی است و نه در سنت و زندگی ما ایرانی‌ها جا افتاده است. تعبیر درخت کهنه و فرسوده از آن تعابیر است. درخت هر چه قدیمی‌تر باشد، ارزش بیشتری دارد. سابقا ما به این درختان دخیل می‌بستیم و برایمان بسیار مقدس بودند و معتقد بودیم از آسمان آمده‌اند، اما الان به آنها کهنه و فرسوده می‌گوییم تا بتوانیم آنها را قطع کنیم. تعبیر دیگر جنگل‌های مخروبه است، این تعابیر اختراع چند‌سال اخیر هستند تا به راحتی به محیط‌زیست آسیب بزنند. با همین رویکردها درختان قدیمی را در بسیاری از مناطق از بین بردیم. درحالی‌که درخت هر چه قدیمی‌تر باشد، ارزش فرهنگی و زیست محیطی بیشتری دارد.» 

کهرم، با اشاره به این‌که معنی درخت کهن و فرسوده یعنی چه؟ می‌پرسد:«درخت چند ساله کهن و فرسوده نام می‌گیرد. درخت ٣٠ ساله، ٥٠ ساله یا بیشتر؟ اقداماتی اینچنینی و تصمیماتی از این دست، چون علمی نیست باعث قطع درختان به صورت سلیقه‌ای می‌شود، زیرا در نظر برخی درخت ١٠٠ ساله فرسوده و قدیمی نام می‌گیرد و از نظر فردی دیگر درخت ٣٠ ساله هم قدیمی است. به همین ترتیب هر کس طبق سلیقه و فکر خود، اقدام به قطع درختان می‌کند.»

او با اشاره به این‌که نمایندگان مجلس تخصصی ندارند که بتوانند دراین‌باره اظهارنظر کنند و تصمیم بگیرند، ادامه می‌دهد: «نظر متخصصان را درباره این تصمیم جویا شوید تا مشخص شود این اقدام درست نیست و غیرعلمی است.» هر روز ١٠‌درصد زباله‌های تهران، کاغذ است، کهرم، با اشاره به این میزان زباله کاغذی که روزانه در تهران تولید می‌شود، می‌گوید: «می‌خواهیم درختان کهن و قدیمی را قطع کنیم تا با آن کاغذ تولید کنیم تا برای مصرف چند دقیقه‌ای مردم مورد استفاده قرار بگیرد. مثلا قبض آب، برق، تلفن و ... شود. بسیاری از این کاغذها بازیافتی نیستند و از درختان به دست آمده‌اند.»