یک پرنده عظیم که بخشی از فرهنگ عامیانه ایرلند است و در قرون وسطی حتی به عنوان حیوان خانگی نگهداری می شد ممکن است بعد از غیبتی ۳۰۰ ساله به این جزیره بازگردد.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، درحال حاضر یک جفت درنا در یک پوده‌زار باتلاقی در نواحی مرکزی ایرلند که به تازگی احیا شده آشیانه کرده اند.

امید می رود که این جفت با آوردن جوجه دوباره ایرلند را به زیستگاهی برای این گونه بدل کنند.

محل دقیق سکونت این درناها برای حفاظت از آنها محرمانه باقی مانده است. آشیانه آنها در یک زمین متعلق به شرکت "بوردنامونا" تولید کننده پوده قرار دارد که در ماه ژانویه به تولید این محصول پایان داد. پوده مواد تجزیه شده در زمین است که به عنوان سوخت به کار می رود.


این ناحیه خشک شده بود اما اکنون هزاران هکتار زمین باتلاقی درحال احیا شدن است.

مارک مک‌کوری، اکولوژیست ارشد بوردنامونا، گفت که بازگشت درناها تحول خیلی مهمی است.

او گفت: "درحالی که این پرندگان در ماه های زمستان به ایرلند می آیند، اما عموما آنها را در فصل جوجه آوری اینجا نمی بینیم."

"این اولین جفتی بودند که سال پیش برای اولین بار در فصل جوجه آوری آشیانه می ساختند و این نشانه خیلی خوبی است که انگار آماده سکونت در ایرلند به عنوان یک زیستگاه هستند."

"این یک گونه خیلی نمادین در ایرلند است، بخشی از فرهنگ فولکلور است و داستان های زیادی با تکیه بر آنها ساخته شده."

او می گوید که این پرندگان سال پیش علیرغم تخم گذاری ظاهرا جوجه نیاوردند اما این برای درناها عجیب نیست.

"معمولا این پرندگان وقتی جوان هستند جفت می شوند و چند سال طول می کشد تا جوجه بیاورند."

قد درناهای بزرگسال به حدودا ۱.۲ متر و طول بال های آنها به ۲۱۳ سانتیمتر می رسد. آنها به خاطر رفتارهای پیچیده "نمایشی" مشهورند و حرکاتی مثل تعظیم، پیروت (چرخش روی یک پا) و رقص پا اجرا می کنند.
این پرندگان زمانی در ایرلند فراوان بودند اما در فاصله سال های ۱۶۰۰ تا ۱۷۰۰ به دلیل نابودی زیستگاه، شکار به دست انسان یا صید توسط روباه منقرض شدند.

نیال هچ، از موسسه بِردواچ ایرلند، گفت که بازگشت این "پرندگان تماشایی" به ایرلند "فوق العاده" خواهد بود.

"این بزرگترین پرنده ای است که بیشتر مردم در ایرلند خواهند دید، واقعا بزرگ است و بخش مهمی از میراث ماست. برای همین بازگشت آن دلگرم کننده است."

آقای هچ می گوید که خشک کردن نواحی باتلاقی بیشترین صدمه را به درناها و سایر گونه ها وارد کرد و پروژه احیا توسط بوردنامونا خیلی مهم است.

اکنون تخمین زده می شود که حدود ۲۰۰ پرنده در ولز، منطقه فنز انگلستان، سافوک و گلاسترشر وجود داشته باشد.

انتهای پیام