مد از دیرباز به‌عنوان عامل اصلی آتش‌سوزی جنگل‌ها، بالا آمدن سطح آب دریاها، دستمزدهای ناعادلانه، بهره‌برداری از نیروی کار و مکانی برای دفن زباله در نظر گرفته شده است.
همیشه صنعت مد به دلیل ناپایداری از نظر محیط‌زیست مورد انتقاد قرار گرفته است، به‌عنوان مثال، تولید یک شلوار جین بیش از ۴۰۰۰ لیتر آب مصرف می‌کند که بیشتر آن بازیافت نمی‌شود. همچنین این صنعت مسئول ۱۰ درصد از انتشار سالانه کربن جهانی است که از انتشار آلودگی پروازهای بین‌المللی و کشتیرانی دریایی بیشتر ارزیابی شده است اما فناوری و دیجیتالی‌شدن سریع زنجیره تامین می‌تواند مد را پایدارتر کند.
به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، مد از دیرباز به‌عنوان عامل اصلی آتش‌سوزی جنگل‌ها، بالا آمدن سطح آب دریاها، دستمزدهای ناعادلانه، بهره‌برداری از نیروی کار و مکانی برای دفن زباله در نظر گرفته شده است.
ما به‌عنوان انسان، فشار اجتماعی را برای انطباق خود با نگرش‌هایی که به‌طور گسترده توسط جامعه پذیرفته شده است، احساس و اغلب از نظر اجتماعی ادعا کردیم که از این موارد حمایت می‌کنیم حتی اگر اقدامات ما با ادعاهای ما همسو نبوده است. در حالی که اکثر مردم می‌دانند که ابتکارات اخلاقی برای آینده‌ای بهتر مهم است، آنان به راحتی از رفتار پیش‌فرض خود منحرف نمی‌شوند، به خصوص زمانی که مزایایی مانند مقرون به صرفه‌بودن، سبک و راحتی ارائه می‌دهد و در این زمان فناوری و دیجیتالی شدن سریع زنجیره تامین می‌تواند در عملکرد صنعتی ما تفاوت ایجاد کند.
مورد دیگر غیر از حفظ بهتر کره زمین برای نسل های آینده، سود این صنعت است که با دیجیتالی شدن می‌تواند سودآوری و زنجیره تامین شفاف ایجاد کرد.
دیجیتالی کردن واسطه‌ها را حذف می‌کند، سرعت را بهبود می‌بخشد و مزایای مهم دیگری مانند شفافیت، قابلیت پیش‌بینی، پاسخ‌گویی و قابلیت ردیابی را نیز به همراه دارد که همگی برای ایجاد تغییرات مثبت برگشت‌ناپذیر در زنجیره تامین مد بسیار مهم هستند.
هنگامی که تمام طبقات کارخانه دیجیتالی می‌شوند، تولیدکنندگان، برندها و مصرف‌کنندگان می‌توانند دقیقا محل تولید محصول و نحوه ساخت محصول را تایید کنند.
اگر فرآیندهای تولید دیجیتالی و ثبت شوند، ردپای کربن نیز برای همه شفاف می‌شود. در نهایت، اگر کنترل‌های کیفیت، ممیزی‌ها و ارزیابی‌های زیست‌محیطی، اجتماعی و حاکمیتی دیجیتالی شوند، گزارش‌های آنها قابل تایید و در دسترس همه برندها و مصرف‌کنندگان خواهد بود.
دیجیتالی شدن کسب‌وکارها نتایج بهتری به همراه خواهد داشت و در ازای آن سطوح قابل‌توجهی از شفافیت و پایداری فراهم می‌شود و این موارد برای سازگاری با محیط‌زیست و کارکنان موثر خواهد بود.
این تغییرات در نهایت به اخلاقی‌تر شدن چشم‌انداز کسب‌وکار کمک می‌کند. استفاده از فناوری در کسب‌وکارها به دلیل کارایی تراکنش‌ها و اثر چند برابری نوآوری که از فرآیندهای دیجیتالی حاصل می‌شود، تاثیر بیشتری بر افزایش بهره‌وری جمعی خواهد گذاشت. اکنون زمان آن است که تحول سرمایه‌داری جهانی را به سوی آینده‌ای دیجیتالی‌تر، فراگیرتر و اخلاقی‌تر سوق دهیم.
انتهای پیام