در کنار کشتار انسان ها، مخاصمات مسلحانه عوارض گسترده زیست محیطی و رد پای کربنی بزرگی دارد که بسیار نگران کننده است.
معصومه ابتکار در چهاردهمین نشست روز جهانی مقابله با آثار جنگ و مناقشات مسلحانه بر محیط زیست که امروز در دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد، ضمن تسلیت درگذشت زنده یاد بانو مه لقا ملاح، گفت: مرکز صلح و محیط زیست رویداد روز جهانی مقابله با آثار جنگ و درگیری مسلحانه بر محیط زیست را که امسال به بررسی جایگاه محیط زیست و مخاطرات اقلیمی در مذاکرات صلح می پردازد، سال ها با همکاری مراکز دانشگاهی و تشکل های مردم نهاد و با هدف تبیین ارتباط صلح و امنیت با چالش های محیط زیستی برگزار کرده است و امسال خوشبختیم که همکاری کرسی حقوق بشر، صلح و دمکراسی و آقای دکتر میرمحمد صادقی را نیز با خود داریم.
به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، وی با اشاره به مذاکرات تغییر اقلیم در اجلاس COP۲۶ که اخیرا با برخی تعهدات توسط برخی قدرت ها به پایان رسید، تاکید کرد: ارزیابی اصلی البته براساس عمل و میزان پاینبندی به این تعهدات است و نه وعده هایی که سران کشورها می دهند.
رئیس هیات مدیره مرکز صلح و محیط زیست افزود: ما اینجا برای دو سفر گردهم آمده ایم؛ یکی برای حفاظت از سیاره مسکون و دیگری برای پیشبرد صلح و دوستی و در حالی که رفتارهای جمعی در جهان نشان داده حقوق ملت ها و لطف پروردگار به اَشکال مختلف انکار شده و اکنون باید تغییر مسیر دهیم و به سمت سبک زندگی و حکمرانی پایدار برای جبران اشتباهات و خطاها روی آوریم.
ابتکار تاکید کرد: باید اراده ای جدی برای محکومیت ترور و ریشه های آن مخصوصا با توجه به حوادثی که در افغانستان رخ داده، باشد. به خصوص برای اینکه شاهد هستیم تروریست ها و حامیانشان عامدانه با نام اسلام که دین صلح و مدارا است، به انتشار ترس و نفرت مشغولند.
معاون سابق رییس جمهور با اشاره به ضرورت تمرکز بر تاثیرات جنگ و نا امنی بر محیط زیست در مذاکرات صلح، گفت: این مهم باید به عنوان یک عامل پیشبرنده برای توافقات در نظر گرفته شود.
وی افزود: تاثیر تغییر اقلیم بر معیشت مردم، اقتصاد، کشاورزی و سکونتگاههای انسانی باعث مهاجرت های گسترده، افت کیفیت زندگی و شرایط امنیتی در بسیاری از نقاط دنیا شده و قدرت های بزرگ در جبران این زیان های ناشی از تغییر اقلیم و تاخیر در روند پیشرفت جوامع جوامع در حال توسعه مسئولیت تاریخی دارند.
ابتکار با اشاره به تحریم های یک جانبه و غیرانسانی اقتصادی علیه ایران، آن را باعث تشدید عوارض مخرب تغییر اقلیم بر محیط زیست کشورمان دانست.
این استاد دانشگاه با تاکید بر مسئولیت سازمان ملل در تامین صلح و امنیت جهانی گفت: در حالی که بسیاری از نقاط دنیا از جمله غرب آسیا چندین دهه درگیر جنگ و تروریسم است، کارتل ها و صنایع بزرگ نظامی دنیا از این نا امنی بهره می برند و در تشدید عوارض گرمایش زمین شریک هستند.
معصومه ابتکار افزود: در کنار کشتار انسان ها، مخاصمات مسلحانه عوارض گسترده زیست محیطی و رد پای کربنی بزرگی دارد که بسیار نگران کننده است. یعنی جنگ و کارتل های جنگی قدرت های بزرگ دنیا در افزایش آثار تغییر اقلیم اثر قابل توجهی دارند که متاسفانه در ارزیابی های سازمان ملل تاکنون نادیده گرفته شده و ضرورت دارد این مسئله به عنوان مطالبه بخش غیردولتی و حقی از حقوق بشر و حقوق انسان ها توسط سازمان های بین المللی مد نظر قرار گیرد.
رییس هیات مدیره مرکز صلح و محیط زیست تاکید کرد: امروز رهبران الهام بخش و شجاعی می خواهیم که در برابر خودخواهی و زیاده طلبی، خشونت علیه بشریت و علیه طبیعت ایستادگی کنند. دنیا براساس تعادل خلق شده؛ چنانچه قرآن کریم می فرماید: و نیز خورشید تابان بر مدار معیّن خود دایم بیهیچ اختلاف به گردش است، این طرح و تدبیر خدای دانای مقتدر است.
ابتکار گفت: کسانی که این تعادل ر ا بر هم زدند حالا مسئولیت دارند که شرایط خطرناک فعلی را به مدار تعادل برگردانند.
دکتر علی اکبر صالحی، معاون سابق رییس جمهور نیز در این همایش طی سخنانی ضمن تشکر از برگزارکنندگان نشست، گفت: بشریت اینک با بحرانهای متعددی مواجه است که چالش برانگیزترین آنها تخریب و فرسایش روزافزون محیط طبیعی است و پیشبینی میشود تغییرات آب و هوایی در سالهای آینده تشدید شود. به علاوه در بسیاری نقاط جهان تجلی در حال رشد از خشونت، مانند درگیریهای مسلحانه، جنگهای داخلی و پاکسازی قومی و مذهبی وجود دارد. خشونت بین فردی در خیابانها و خانهها نیز رو به افزایش است. همچنین شیوع فزایندهای از اشکال خشونت غیرمستقیم و آشکار وجود دارد که به خشونت ساختاری معروف است، مانند نابرابری اجتماعی، فقر، بیگانگی، نژاد پرستی، تبعیض، بیعدالتی اجتماعی، و جابجایی جمعیت.
این عضو فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران افزود: بنا به استدلال سازمان ملل، در سراسر جهان و به ویژه در مناطقی که از ناامنی رنج میبرند، گرمایش جهانی تهدیدی شاخص برای حفظ صلح است. اثرات گرمایش جهانی و تخریب محیط زیست میتواند سایر محرکهای درگیری را بیشتر کند یا به خطرات امنیتی دیگری تبدیل شود. همچنین این اثرات تلاشهای پیشگیرانه را تضعیف میکنند. رقابت منابع محلی، منابع طبیعی فرامرزی و مدیریت آب، رویدادهای شدید آب و هوایی، بلایای طبیعی و ناامنی معیشتی، همگی خطرات امنیتی مرتبط با آب و هوا هستند که باید از طریق فعالیتهایی که به پیشگیری از آنها کمک میکنند، کاملاً درک شوند و مورد توجه قرار گیرند.
صالحی با اشاره به اینکه انسانشناسان برای مدت زمان طولانی مدلهای جایگزینی از زندگی اجتماعی ارائه کردهاند که برگرفته از مطالعات خود بر روی جوامع بومی است، گفت: این مدل ها سلامت اجتماعی و روشهای زندگی اکولوژیکی را حفظ میکنند، در حالی که «بازگشت به خود» یا جستجوی «خردِ قبیلهای» ممکن است این خطر را به همراه داشته باشد که به عنوان ایدهآلیسم رمانتیسم یا آرمانگرایی رد شود یا به سخره گرفته شود.
وی افزود: تعداد کمی استدلال میکنند که جنبههای خاصی از زندگی اجتماعی بومی برای بازاندیشی و تدوین مجدد سیاستها و پارادایمهای توسعه پایدار از ارزش معرفتشناختی بینظیری برخوردار است، از مواردی که بر انسان و طبیعت تأثیر منفی میگذارد و مواردی که میتواند موجب زندگی بهتر برای همگان شود.
وزیر اسبق امور خارجه در بخش دیگری از سخنان خود اظهار کرد: بومشناسی صلح، نگرانیهای مربوط به ایجاد صلح را با بازسازی اکولوژیکی و اجتماعی ترکیب میکند و به جای اینکه صلح، عدم خشونت، عدالت اجتماعی، حفاظت از جوامع، پایداری اکولوژیکی، احیای محیطهای تخریب شده، به رسمیت شناختن حقوق بشر و حقوق گونهها و طبیعت را به عنوان موضوعاتی جداگانه تلقی کند، آنها را به عنوان دغدغههای به هم پیوسته و اهداف آرمانی در نظر میگیرد. همانطور که کریستوت کایرو اشاره میکند، "بوم شناسی صلح، حفظ و تعامل هماهنگ جوامع با طبیعت را صلح میداند. در عین حال، به جامعهای که برای حفظ صلح مثبت به عنوان یک ثروت زیست محیطی تلاش میکند، ارزش مینهد". این بومشناسی رویکردی علمی است که هدف آن ایجاد پلهایی بین تحقیقات صلح و مطالعات زیست محیطی است.
وی افزود: مداخلات مستقیم انسان در سیستم زمین از طریق انباشت گازهای گلخانهای و دیاکسید کربن در اتمسفر، اثرات اجتماعی متعددی را به همراه داشته که به افزایش سریع تولید، مصرف، شهرنشینی، آلودگی، مهاجرت، بحرانها و درگیریها منجر شده است.
دکتر صالحی با تاکید بر اینکه ایجاد صلح پایدار در زمینههای شکننده و متاثر از درگیری مستلزم آن است که اقدامات اقلیمی را شروع کنیم، گفت: درک و پاسخ به خطرات امنیتی مرتبط با آب و هوا به یک اولویت استراتژیک برای بخش امور سیاسی و صلح سازی سازمان ملل تبدیل شده است. خطرات در جایی بیشترین تأثیر را دارند که درگیریهای گذشته یا کنونی ظرفیت نهادها و جوامع را برای جذب استرس اضافی ناشی از تغییرات آب و هوا یا سازگاری با محیط در حال تغییر تضعیف کرده باشند.
وی با اشاره به طرح های پیشنهادی با عنوان اکولوژی صلح، برای تقویت صلحسازی و بازسازی اکولوژیکی که اخیرا رندال آمستر آن را فهرست کرده است، گفت: باغبانی مشارکتی، کشاورزی ارگانیک، مدیریت مشارکتی آب، احیای مشترکات، پولزدایی از روابط ما، کالازدایی از طبیعت، حفظ طبیعت بهخاطر خودش و به عنوان مسیری بالقوه برای ایجاد صلح، عبور از بحرانها از طریق کمکهای متقابل، پیشگیری از بحرانها از طریق شیوههای پایدار، مقاومت در برابر نظامیگری، همدردی نشان دادن و سخاوت همه جانبه، حرکت به سمت منابع انرژی سبز، تغییر مکان بنیاد زندگیمان، احترام به تنوع از بُعد اجتماعی، سیاسی و زیست محیطی شیوههای رایج جامعه بشری هستند و جنبشهای اجتماعی در سراسر جهان از این پیشنهادات استقبال کردهاند.
انتهای پیام