درحالی‌که با تشدید پدیده تغییرات اقلیمی، پیش بینی می شود در آینده بسیاری از کشورها در سراسر دنیا با افزایش حوادث طبیعی نظیر طوفان های ویرانگر و مرگبار مواجه شوند، شاید تاکنون از خود پرسیده باشید که چگونه و به چه دلیل به این‌گونه طوفان‌ها، اسامی انسان‌ها داده می‌شود.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، کارشناسان می گویند: جبهه‌های هوای اقیانوس‌ها باید به‌سرعت ۶۳ کیلومتر در ساعت برسند تا رسما در رده طوفان قرار گیرند. سرعت ۱۱۸.۵ کیلومتر در ساعت آن‌ها را در رده  طوفان و گردباد شدید می‌گذارد که وقوع چنین گردبادهایی در آن‌سوی اقیانوس اطلس معمول‌تر است.  

به تندبادها و طوفان‌های شدید همچنین با در نظر گرفتن سرعت ممتد بادهایشان رده‌های دیگری از یک تا پنج داده می‌شود.

طوفان درجه یک با سرعتی برابر با ۱۱۸.۵ و ۱۵۲ کیلومتر حرکت می‌کند و خطری متوسط برای خسارت زدن به خانه‌ها دارد اما طوفان درجه پنج بسیار شدیدتر است و با سرعت ۲۵۲ کیلومتر در ساعت اگر موجب رانش زمین در نزدیکی محل اسکان مردم شود، می‌تواند خساراتی فاجعه‌بار به دنبال داشته باشد.

بنابر گزارش ایندیپندنت، سنت نامگذاری روی جبهه‌های هوا از سال‌های ۱۹۰۰ و همراه با روزهای نخست راه‌اندازی رادیو آغاز شد که ارتباطات مخابراتی میان کشتی‌ها و خشکی را برای نخستین بار ممکن کرد.

در ابتدا براساس سنت دریانوردی، اسامی این جبهه‌های هوا نام‌های زنانه بودند. دلیل نامگذاری روی رویدادهای شدید هوا، متمایز کردن آن‌ها از یکدیگر بود اما به خاطر سپردن نام افراد به مراتب آسان‌تر از یادآوری یک‌سری اعداد تلقی می‌شد.

با این نامگذاری ها در نتیجه هواشناسان، نگهبانان ساحلی و ناخدایان کشتی‌ها می‌توانستند اطلاعات را به‌ روشنی و بدون نگرانی از سوء تفاهم ارسال کنند.

طوفان‌ها را چگونه نامگذاری کردند؟

به نخستین طوفان هر سال نامی با الفبای نخست «اِی» و به دومین طوفان نامی با الفبای «بی» داده می‌شد و به همین‌گونه ادامه پیدا می‌کرد.

در سال ۱۹۵۳ اداره ملی اقیانوس، جو و مرکز ملی طوفان‌ها (ان اچ سی) در ایالات متحده به این روند جنبه سامانمندتری داد و فهرستی از نام‌های مختلف منتشر کرد که هرچند سال یک‌بار می‌شد به طوفان‌های برخاسته از اقیانوس اطلس شمالی، خلیج مکزیک و دریای کارائیب اطلاق کرد.

در سال ۱۹۷۸ برای نخستین بار از نام‌های مردانه برای طوفان‌های شمال اقیانوس آرام و سال پس‌ از آن به‌ منظور نامیدن طوفان‌های اقیانوس اطلس استفاده شد. این اقدام به دنبال شکایت مردم و به هدف کاستن از بار جنسیتی این روند در نظر گرفته شد.

اکنون جنسیت اسامی طوفان‌ها همه‌ ساله تغییر می‌کند و به علاوه اگر طوفان شدیدی تلفات جانی سنگین به‌ بار بیاورد، نام آن برای احترام به خانواده‌هایی که عزیزانشان را از دست داده‌اند از فهرست اسامی تکرارشونده طوفان ها حذف می‌شود.

برای نمونه، طوفان "کاترینا" که در اوت سال ۲۰۰۵ خط ساحلی جنوب ایالات‌ متحده را ویران کرد، بار دیگر استفاده نمی‌شود.

نام‌گذاری طوفان‌های برخاسته از اقیانوس اطلس در حیطه اختیارات کمیته طوفان‌های حاره‌ای سازمان جهانی هواشناسی است در حالی‌ که «ان اچ سی» وظیفه نامیدن طوفان‌های اقیانوس آرام را بر عهده دارد.

در بریتانیا نیز اداره هواشناسی از سال ۲۰۱۵ از مردم دعوت کرده است که اسامی مورد نظر خود را در شبکه‌های اجتماعی در اختیار این نهاد قرار دهند.

انتهای پیام