در برخی مناطق از جمله سریلانکا الگوهای انتقال دنگی از بارشهای موسمی در این کشور پیروی میکند که در ماه جولای و پس از شکلگیری بادهای موسمی جنوب غربی به اوج خود میرسد.
تقریبا نیمی از جمعیت جهان در مناطقی زندگی میکنند که در معرض خطر تب دنگی، یک بیماری عفونی منتقله از پشه، هستند که توسط ویروس دنگی ایجاد میشود. از آنجایی که تولید واکسنهای ایمن و موثر علیه این ویروس دشوار است، کنترل جمعیت پشهها موثرترین راهبرد برای جلوگیری از شیوع این بیماری محسوب میشود.
به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA) به نقل از ارث، یک گروهی بینالمللی از دانشمندان دریافتهاند افزایش سه عامل آبوهوایی شامل بارندگی، دما و گرم شدن اقیانوسها میتواند رشد جمعیت پشهها را در برخی مناطق از جمله سریلانکا پیشبینی و در نتیجه فرصتهایی را برای صدور هشدارهای اولیه در مورد شیوع این حشرات فراهم کند.
در برخی مناطق از جمله سریلانکا الگوهای انتقال دنگی از بارشهای موسمی در این کشور پیروی میکند که در ماه جولای و پس از شکلگیری بادهای موسمی جنوب غربی به اوج خود میرسد.
در حالی که دانشمندان مدتهاست میدانستند که رابطهای بین متغیرهای آبوهوایی و فراوانی الگوهای تغذیه و طول عمر پشه(ناقل اصلی انتقال بیماری) وجود دارد، رابطه دقیق بین آبوهوا و فعالیت حشرات هنوز به درستی درک نشده است.
پیشبینی میشود انتقال دنگی به دلیل تغییرات آبوهوایی تشدید شود.
یسیم توزان، از محققان این مطالعه در دانشگاه نیویورک، در این خصوص گفت: اگر بتوانیم از دادههای آبوهوا برای پیشبینی الگوهای فصلی پشهها استفاده کنیم، این اطلاعات به موقع به مقامات بهداشت عمومی اجازه میدهد به طور فعال عملیات کنترل پشهها را مدیریت کنند.
پراساد لیاناژ، سرپرست این تحقیق نیز عنوان کرد: عوامل آبوهوایی ظرفیت این را دارد که به عنوان پیشبینیکننده فعالیت پشهها در زمانهای مختلف عمل و ممکن است ما را قادر به تعیین کمیت خطر و اجرای مداخلات موثر کنترل پشه قبل از ظهور بیماریهایی مانند دنگی کند.
این مطالعه در مجله The Lancet Planetary Health منتشر شده است.
انتهای پیام