تهدیدی جهانی به وجود آمده و فرار تقریباً غیرممکن است. در هوای داخل و خارج از خانه کمین و به تمام اندام‌های بدن نفوذ می‌کند. این تهدید کار قلب و ریه‌های ما را ضعیف و افراد بیشتری را مجبور می‌کند که فقط برای نفس کشیدن به دستگاه‌های استنشاقی تکیه کنند و کار سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی ملی را که قبلاً بیش از حد تحت فشار قرار گرفته بودند را سنگین خواهد کرد.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، به نظر می‌رسد آلودگی هوا یک بیماری قابل انتقال حتی گسترده‌تر باشد و حدود ۹۹ درصد از ما در سراسر جهان هر روز آلودگی را تنفس می‌کنیم.

همان‌طور که شعار مراقبت‌های بهداشتی می‌گوید که «پیشگیری بهتر از درمان است» مزایای هوای پاک‌تر فراتر از سلامت شخصی ما، به سلامت عمومی، محیطی و اقتصادی وابسته است و مانند واکنش جهانی به همه‌گیری کووید- ۱۹، آلودگی هوا به رهبری سیاسی سریع و هماهنگ فرامرزی نیاز دارد.

هوای آلوده همه جا را فرا گرفته است؛ این آلودگی از اجاق‌های پخت، وسایل نقلیه دیزلی و بنزینی، نیروگاه‌های زغال سنگ، آتش‌سوزی‌های جنگلی، سوزاندن زباله‌ها و موارد دیگر آزاد می‌شود.

آلودگی هوا ارتباط نزدیکی با بیماری‌های ریوی و قلبی، سرطان و آسم دارد اما می‌تواند بر زوال عقل، افسردگی، رشد مغز، زایمان زودرس، سقط جنین و ناباروری نیز تأثیر بگذارد و باعث مرگ ۷میلیون نفر در سال و کاهش بیش از دو سال از میانگین طول عمر می‌شود.

بر اساس گزارش بانک جهانی، خسارات بهداشتی مرتبط با آلودگی ذرات آلاینده  در سال ۲۰۱۹ بالغ بر ۸.۱ تریلیون دلار بوده که ۶.۱ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی است.

کشورهای با درآمد پایین و متوسط بیشترین بار ناشی از هوای آلوده را متحمل می‌شوند و ۹۱ درصد از مرگ‌ومیرهای زودرس مربوط به آلاینده‌های هوای بیرون است. این کشورها بیشتر به وسایل نقلیه قدیمی، ناکارآمد، با سوخت فسیلی و منابع انرژی، با گزینه های جایگزین کمتری متکی هستند.

کووید-۱۹ توانایی درونی بشریت برای محافظت از سلامت آسیب‌پذیرترین افراد را ثابت کرده است و اکنون باید همین کار را در مورد آلودگی هوا انجام دهیم.

انتهای پیام