نتایج یک مطالعه جدید به رهبری موسسه علوم هند نشان داد که گیاهخواران بزرگ مانند غَژگاو یا یاک(گونه‌ای گاوسان موبلند) نقش بسیار مهمی در پایداری کربن خاک در اکوسیستم‌های علفزار دارد.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA) به نقل از ارث، محققان دریافتند سطح کربن خاک در غیاب حیوانات در حال چرا پایدارتر است. به گفته کارشناسان این پدیده می‌تواند عواقب منفی ناخواسته‌ای برای چرخه جهانی کربن داشته باشد؛ به ویژه با توجه به اینکه خاک حاوی کربن بیشتری از مجموع گیاهان و جو است.

حفظ پایداری کربن خاک برای کمک به کاهش اثرات منفی تغییرات آب‌ و هوایی از جمله گرم‌ شدن کره‌ زمین حیاتی است.

محققان برای ارزیابی دقیق‌تر این موضوع زمین‌های بدون حیوانات و همچنین زمین‌هایی با حیوانات در حال چرا ایجاد کردند؛ در دهه بعد نمونه‌های خاک را جمع‌آوری کردند و سپس این گروه هر سال ترکیب شیمیایی خاک را تجزیه‌ و تحلیل و سطوح کربن و نیتروژن را در هر قطعه ردیابی و مقایسه کرد.

به گفته محققان از آنجایی که اکوسیستم‌های چرا حدود ۴۰ درصد از سطح زمین را تشکیل می‌دهد، حفاظت از گیاهخوارانی که کربن خاک را پایدار نگه می‌دارند، باید یک اولویت کلیدی برای کاهش تغییرات آب‌ و هوایی باقی بماند.

گیاهخواران اهلی و وحشی از بسیاری جهات بسیار شبیه به هم هستند اما نحوه تاثیرگذاری آن‌ها بر گیاهان و خاک متفاوت است.

درک اینکه چرا آن‌ها شبیه هم نیستند، می‌تواند ما را به سمت نظارت موثرتر کربن خاک هدایت کند.

نتایج این مطالعه در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.

انتهای پیام