داده‌ها حاکی از آن است که تا سال ۲۰۳۰ سالانه حدود دو تریلیون دلار برای کمک به کشورهای در حال توسعه به منظور کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و مقابله با اثرات مخرب آب و هوایی نیاز است.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، بر اساس این گزارش که به طور مشترک توسط دولت انگلیس و مصر تهیه و در اجلاس آب و هوایی سازمان ملل متحد موسوم به Cop۲۷ ارائه شد، این میزان بودجه برای آن است تا کشورهای فقیر بتوانند استفاده از سوخت‌های فسیلی را کنار بگذارند، در انرژی‌های تجدید پذیر و سایر فناوری‌های کم کربن سرمایه‌گذاری و با تاثیرات شدید آب و هوایی مقابله کنند.

این رقم که نیاز همه اقتصادهای در حال توسعه جهان به جز چین را پوشش می دهد، بسیار بالاتر از هر بودجه اقلیمی است که برای کمک به کشورهای فقیر ارائه شده است.

در این گزارش آمده است: می‌توان انتظار داشت که تقریبا نیمی از تامین بودجه مورد نیاز از منابع محلی، از تقویت مالیه عمومی (Public finance) داخلی و بازارهای سرمایه داخلی تامین شود. هرچند، تامین مالی خارجی و همچنین بانک جهانی و سایر بانک های توسعه چند جانبه باید نقش کلیدی ایفا کنند.

"نیکلاس استرن"، اقتصاددانی که در سال ۲۰۰۶ در بررسی اقتصاد تغییرات اقلیمی مشارکت داشت، نویسنده اصلی این گزارش بود. به گفته او، کشورهای ثروتمند باید آگاه باشند با توجه به تاثیرات شدید ناشی از سطح بالای انتشار گازهای گلخانه‌ای در حال حاضر و گذشته، سرمایه‌گذاری در بازارهای نوظهور و در حال توسعه به نفع منافع حیاتی آنهاست و همچنین موضوع عدالت است.

وی تاکید کرد: پیش بینی میشود بیشتر رشد زیرساخت‌ها و مصرف انرژی در دهه آینده در بازارهای نوظهور و کشورهای در حال توسعه خواهد بود و اگر آنها به سوخت‌های فسیلی و گازهای گلخانه‌ای وابسته شوند، جهان نمی‌تواند از تغییرات خطرناک آب و هوایی اجتناب کنند.

انتهای پیام