افزایش آلودگی هوا می‌تواند امید به زندگی را در جنوب آسیا، یکی از آلوده‌ترین مناطق جهان بیش از پنج سال کاهش دهد.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، موسسه سیاست انرژی دانشگاه شیکاگو (EPIC) اعلام کرد: این منطقه شامل آلوده‌ترین کشورهای جهان از جمله بنگلادش، هند، نپال و پاکستان است و بیش از نیمی از کل سال‌های زندگی از دست رفته در سطح جهان به دلیل آلودگی در آن رخ می‌دهد.

صنعتی شدن سریع و رشد جمعیت به کاهش کیفیت هوا در جنوب آسیا کمک کرده است، جایی که سطح آلودگی ذرات معلق در حال حاضر بیش از ۵۰ درصد بیشتر از ابتدای قرن جاری است.     

بر اساس گزارش‌ها، مردم بنگلادش، آلوده‌ترین کشور جهان به طور متوسط ​​۶.۸ سال از زندگی خود را به دلیل آلودگی هوا از دست می‌دهند.

همچنین در این گزارش آمده است که هند، مسئول حدود ۵۹ درصد افزایش آلودگی جهان از سال ۲۰۱۳ میلادی است.

در «دهلی نو»، آلوده‌ترین کلانشهر جهان که جمعیت زیادی هم دارد، میانگین طول عمر بیش از ۱۰ سال کاهش یافته است.

در این گزارش آمده است که کاهش سطح جهانی ذرات معلق در هوا که به ریه‌ها آسیب می‌زند (معروف به PM ۲.۵) به سطوح توصیه شده توسط سازمان جهانی بهداشت (WHO) می‌تواند میانگین امید به زندگی را ۲.۳ سال افزایش دهد.

در عین حال این گزارش می‌گوید که چین برای کاهش ۴۲.۳ درصدی آلودگی بین سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۱ میلادی تلاش کرده است.
آلودگی هوا سالانه عامل ۷ میلیون مرگ زودرس در جهان است

داده‌های سازمان جهانی بهداشت نشان می‌دهد که تقریبا تمام جمعیت جهان (۹۹ درصد) هوایی را تنفس می‌کنند که فراتر از محدودیت‌های تعیین شده در دستورالعمل سازمان جهانی بهداشت و حاوی سطوح بالایی از آلاینده‌ها است. همچنین کشورهای با درآمد پایین و متوسط ​​بیشتر در معرض این آلودگی هستند.

بر اساس گزارش اخیر این سازمان، اثرات ترکیبی آلودگی هوای محیط و آلودگی هوای خانگی سالانه با هفت میلیون مرگ زودرس در جهان مرتبط است.

بنابر اعلام سایت اطلاع رسانی سازمان جهانی بهداشت، علاوه بر این، حدود ۲.۴ میلیارد نفر در معرض سطوح خطرناک آلودگی هوای خانگی قرار دارند زیرا این افراد از اجاق‌های ساده برای پخت و پز استفاده می‌کنند که سوخت آن از نفت سفید، زیست توده (چوب، فضولات حیوانات و ضایعات محصولات کشاورزی) و زغال سنگ است.

از دود معلق در شهرها گرفته تا دود در داخل خانه، همگی از اجزای آلودگی هوا هستند که یک تهدید بزرگ برای سلامتی و آب و هوا است.

آلودگی هوای محیط (بیرون) هم در شهرها و هم در مناطق روستایی باعث ایجاد ذرات ریز می شود که منجر به سکته مغزی، بیماری‌های قلبی، سرطان ریه و بیماری های حاد و مزمن تنفسی می شود.

کیفیت هوا ارتباط تنگاتنگی با آب و هوا و اکوسیستم های زمین در سطح جهان دارد. بسیاری از محرک‌های آلودگی هوا (یعنی احتراق سوخت های فسیلی) نیز منابع انتشار گازهای گلخانه ای هستند. بنابراین، سیاست‌های کاهش آلودگی هوا، یک استراتژی برد-برد هم برای آب و هوا و هم برای سلامت انسان‌ها ارائه می‌کند، بار بیماری‌های ناشی از آلودگی هوا را کاهش می‌دهد و همچنین به کاهش کوتاه‌مدت و بلندمدت پدیده تغییرات آب‌وهوایی کمک می‌کند.

انتهای پیام