بر اساس گزارش جدید مجمع جهانی اقتصاد با عنوان نوآوری و سازگاری در بحران آبوهوا، ۶ فناوری برای سازگاری با آبوهوا حیاتی هستند.
بر اساس گزارش جدید مجمع جهانی اقتصاد با عنوان نوآوری و سازگاری در بحران آبوهوا، ۶ فناوری برای سازگاری با آبوهوا حیاتی هستند.
به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، موارد عنوان شده شامل هوش مصنوعی، هواپیماهای بدون سرنشین، رصد زمین، محاسبات پیشرفته، اینترنت اشیا و واقعیت مجازی و افزوده هستند که بهعنوان مثال، سیستمهای هشدار اولیه که توسط رصد زمین و هواپیماهای بدون سرنشین کار میکنند میتوانند به نجات جان افراد در بلایای آبوهوایی کمک کنند.
مجمع جهانی اقتصاد در گزارش جدیدی با عنوان نوآوری و سازگاری در بحران آبوهوا، فناوری برای شرایط جدید عادی به ۶ فناوری مبتنی بر داده و دیجیتال میپردازد که میتوانند نقش «ماموریت حیاتی» در سازگاری با آبوهوای جهانی داشته باشند.
در اینجا تنها چند مورد از راههایی که فناوری امروزی برای سازگاری با آب وهوا پیش میرود، آورده شده است.
هوش مصنوعی برای سازگاری با آبوهوا
مدلهای آبوهوا که بهطور قابل توجهی پیچیده و دقیق هستند با هوش مصنوعی در مسیر توسعه قرار گرفتند. برای مثال، هوش مصنوعی دادههای دمای سطح دریا را به مدلهای اقیانوس اضافه کرده است که محققان انسانی نمیتوانند این مورد را انجام دهند. این امر درک جامعه علمی از سرعت جریان اقیانوس را ارتقا داده است. دیگر پیشرفتهای سازگاری با آبوهوا با استفاده از هوش مصنوعی شامل سیستمهای فاضلاب هوشمند است که از سیل در هنگام بارندگی شدید جلوگیری و محصولات مقاوم در برابر خشکسالی را محافظت میکند.
هواپیماهای بدون سرنشین برای سازگاری با آبوهوا
هواپیماهای بدون سرنشین (پهپادها) هواپیماهای بدون خلبانی هستند که میتوانند به دوربینهای پیشرفته مجهز شوند و مسافتهای زیادی را پوشش دهند. آنها همچنین میتوانند تجهیزات پیچیدهای مانند حسگرهایی برای تشخیص ناهنجاریها و سیستمهای موقعیتیابی جغرافیایی برای ردیابی موقعیت مکانی بسیار دقیق را حمل کنند.
هواپیماهای بدون سرنشین میتوانند با جمعآوری دادههای بصری در مورد خطرات و اثرات آبوهوا به سازمانها کمک کنند تا با تغییرات آبوهوایی سازگار شوند. بهعنوان مثال، بخش تجارت ممکن است از هواپیماهای بدون سرنشین برای نظارت بر منابع آبی استفاده کند. پهپادها همچنین میتوانند در موقعیتهای جستجو و نجات پس از یک فاجعه آبوهوایی کمک کنند.
مشاهده زمین برای سازگاری با آبوهوا
رصد زمین از ماهوارهها و سایر فناوریهای سنجش از راه دور یا تکنیکهای مبتنی بر مکان مانند ایستگاههای هواشناسی برای جمعآوری اطلاعات در مورد تغییرات روی زمین استفاده میکند. بهعنوان مثال، ماهوارههای آژانس فضایی اروپا دانش جدیدی را در مورد آبوهوای زمین ازجمله ذوب یخ و منابع آب شیرین فاش کردهاند. رصد زمین همچنین برای سیستمهای هشدار اولیه در سناریوی سازگاری با آبوهوا، برای مثال با شناسایی طوفانها قبل از وقوع، حیاتی است.
محاسبات پیشرفته برای سازگاری با آبوهوا
محاسبات پیشرفته شامل استفاده از رایانههای بسیار قدرتمند با دقت و سرعت بیشتر است. اینها شامل ابررایانهها و رایانههای کوانتومی است که از ذرات زیراتمی مانند فوتون برای انجام محاسبات چندگانه در آن واحد استفاده میکنند. حجم عظیمی از دادههای ماهواره ای به دانشمندان کمک میکند تا راههای جدیدی برای مدیریت منابع سیارهای ایجاد کنند.
انتظار میرود محاسبات کوانتومی مدلسازی آبوهوا و سازگاری با آبوهوا را پیش ببرد زیرا میتواند فرآیندهایی را که برای پیشبینی آبوهوا ضروری هستند، مانند دینامیک سیالات، پیشبینی کند که برای رایانههای سنتی دشوار است.
اینترنت اشیا برای سازگاری با آبوهوا
اینترنت اشیا، دنیای دستگاههای متصلی است که با یکدیگر صحبت میکنند. اینها ممکن است حسگرها یا دستگاههای دستی باشند که دادهها و سیستمهای نظارت را به اشتراک میگذارند.
فناوری اینترنت اشیا برای جمعآوری و به اشتراکگذاری انواع جدیدی از دادهها مانند تغییرات در کیفیت هوا و دما، استفاده میشود. برای مثال، حسگرهایی که آتشسوزیهای جنگلی را شناسایی میکنند، میتوانند هشدارهای تلفن همراه را به مردم منطقه آسیبدیده ارسال کنند. ابررایانهها نیز بهطور گستردهتری برای کمک به مدلسازی آبوهوا در دسترس هستند.
واقعیت افزوده و واقعیت مجازی برای سازگاری با آبوهوا
واقعیت افزوده (AR) و واقعیت مجازی (VR) فناوریهایی هستند که تجربیات همه جانبهای را ارائه میدهند و شامل قراردادن ویژگیهای دیجیتال در محیطهای فیزیکی یا استفاده از سختافزاری مانند هدست برای غوطهور کردن کامل کاربران است.
AR و VR بهطور فزایندهای برای تغییر رفتار ما در مورد کنش و سازگاری آبوهوا مورد استفاده قرار میگیرند. برای مثال، هدستهای واقعیت مجازی با شبیهسازی تأثیرات تغییرات آبوهوایی میتوانند دنیایی با تأثیرات آبوهوایی مانند تغییر الگوهای آبوهوا و از دست دادن تنوع زیستی را به کاربران نشان دهند.
تأثیرات تغییرات آبوهوایی از نظر فراوانی و شدت در حال افزایش است. نزدیک به نیمی از جمعیت جهان در مناطقی زندگی میکنند که در برابر این اثرات آسیبپذیر هستند. تقریباً هر بخش از اقتصاد جهانی در معرض درجاتی از خطرات مرتبط با آبوهواست.
سازگاری با اقلیم فرآیند تنظیم سیستمهای اکولوژیکی، اجتماعی و اقتصادی برای کاهش اثرات تغییرات آبوهوایی است که شامل آمادگی و واکنش در برابر بحران برای رویدادهای شدید مانند سیل و آتشسوزیهای جنگلی است.
مجموعهای از فناوریهای مبتنی بر داده و دیجیتال که همگی با هوش مصنوعی همافزایی دارند، بهعنوان ابزارهای حیاتی برای سازگاری با آبوهوا در حال ظهور هستند. استفاده از فناوری برای سازگاری نه تنها یک راهبرد کاهش ریسک است، بلکه منبعی از مزیت رقابتی است.
منبع:ایسنا
انتهای پیام