کد مطلب:5279
تاریخ انتشار:29 مهر 1398 ساعت 16:05
چاپ چاپ

تک درنای سفید سیبری به مازندران بازگشت

همه ساله در زمستان ۱۵۰ گونه پرنده زمستان گذران با جمعیتی بالغ بر یک میلیون و ۵۰۰ هزار بال به تالاب و آبنبدان های مازندران از جمله تالاب بین المللی میانکاله می آیند.

شرایط مناسب آب و هوایی و فراهم بودن ذخیره غذایی کافی سبب شده است تا تک درنای سفید سیبری امسال یک ماه زودتر از سال‌های پیش برای زمستان گذرانی وارد مازندران شده و در تالاب فریدونکنار فرود بیاید.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)،
تک درنای سفید سیبری که به نام " امید " معروف شده است ، تنها بازمانده از این گونه در حال انقراض است که امسال برای دوازدهمین سال تنهایی برای زمستان گذرانی به تالاب فریدونکنار رسید.  امید پارسال ۳۰ آبان و سال ۹۶ نیز ماه آذر وارد مازندران شده بود.

رئیس اداره حیات وحش محیط زیست مازندران روز دوشنبه گفت که امید صبح امروز ۲۹ مهر ماه  در تالاب فریدونکنار مشاهده شد.


کوروس ربیعی با اظهار این که امید طی چند سال گذشته به خاطر تغییرات اقلیمی و شرایط آب و هوایی با تاخیر وارد مازندران می شد، افزود : سفر زمستان گذرانی امید امسال بموقع انجام شد و زودهنگام تلقی نمی شود.

وی با بیان این که همه از درنا مازندران مراقبت می کنند و تهدید انسانی متوجه این گونه نادر نیست ، ادامه داد: از آن جایی که تیراندازی در دامگاه فریدونکنار ممنوع است و این پرنده نیز همواره در طی چهار ماه حضورش از تالاب فریدونکنار از این منطقه خارج نمی شود ، هر روز قابل مشاهده برای ماموران و علاقه مندان به محیط زیست است.

امید آخرین بازمانده از درناهای سفید سیبری است که از ۱۲ سال پیش با وجود از دست دادن زوجش "  آرزو " همچنان برای زمستان گذرانی به مازندران می آید. البته سال ۸۸ و ۹۴ این درنا برای زمستان گذرانی به مازندران نیامد که باعث نگرانی دوستداران محیط زیست شده بود.

تک درنای سفید سیبری برای رسیدن به مازندران باید مسیر پنج هزار کیلومتری از زیستگاه اصلیش در سیبری را با گذر از روسیه ، قزاقستان و آذربایجان طی کند.

مدت ماندگاری امید در مازندران به طور معمول چهار ماهه است ولی سال گذشته پس از ۹۷ روز سفر  زمستانیش را پایان داد.

دُرنای سیبری که امید از گونه آنهاست و با نام علمی 'گروس لئوکوجرانوس Grus leucogeranus ' شناخته می شود، پرنده‌ای در معرض خطر انقراض از خانواده درناهاست که قدی نزدیک به یک ‌و نیم متر دارد و فاصله دو بال آن بیش از ۲ متر است. این درنا بدنی یکدست سفید با پاهای بلند سرخ ‌رنگ دارد و منقار بلند سیاهی روی صورت قرمز رنگ آن نشسته‌ است.
درنای سیبری به طور تاریخی به سه جمعیت اصلی شرقی ، غربی و مرکزی تقسیم می‌شود. جمعیت مرکزی این گونه منقرض شده است و جمعیت غربی هم به گفته کارشناسان محیط زیست در صورت مرگ امید به طور قطعی منقرض خواهد شد .
جمعیت شرقی درنای سیبری که در واقع تنها گروه باقی مانده از این گونه است ، تابستان را در شرق سیبری زادآوری کرده و برای زمستان‌گذرانی به شرق چین می رود . از اعضای این گروه بیش از سه هزار قطعه باقی‌مانده است . زیستگاه زمستانی تقریبا تمامی جمعیت این گونه دریاچه ' پویانگ ' در چین و اطراف آن است.
همه ساله در زمستان ۱۵۰ گونه پرنده زمستان گذران با جمعیتی بالغ بر یک میلیون و ۵۰۰ هزار بال به تالاب و آبنبدان های مازندران از جمله تالاب بین المللی میانکاله می آیند.

انتهای پیام

منبع:ایرنا


http://mohitezist.com/fa/content/5279