این گونه گوزن در معرض خطر قرار دارد و از بخش دیگری از سرزمین‌های اشغالی به این محدوده آورده شده است.
۸ قلاده گوزن زرد ایرانی به منطقه گالیل در سرزمین‌های اشغالی آورده شدند. این گونه گوزن در معرض خطر قرار دارد و از بخش دیگری از سرزمین‌های اشغالی به این محدوده آورده شده است.
به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، گوزن زرد ایرانی با نام علمی Dama mesopotamica گونه‌ای که در خطر انقراض قرار داشت ولی با تمهیدات انجام شده از خطر انقراض در ایران نجات یافت. گوزن زرد در منطقه جزیره اشک احیا و سپس با افزایش جمعیت تعدادی از آنها به زیستگاه تاریخی خود در حوزه زاگرس منتقل شدند. همچنین برنامه احیای نسل آن در سرزمین‌های اشغالی از سال ۱۹۹۶ آغاز شده و اکنون حدود ۲۵۰ رأس از آن به‌طور طبیعی در شمال این سرزمین‌ها زندگی می‌کنند.
در سال ۱۳۳۹ کانون شکار ایران که از ارکان اولیه سازمان حفاظت محیط زیست فعلی است ضرورت حفظ اکوسیستم کلان کرخه را که به دلیل دارا بودن اختصاصات منحصر به فرد خود از جمله مامن گوزن زرد ایرانی که از ژن‌های نادر جهانی و گونه جانوری در حال انقراض می‌بود به عنوان منطقه قرق حفاظت شده معرفی کرد. پس از آنکه وجود گوزن زرد ایرانی در مناطق دز و کرخه خوزستان مسلم شد کانون وقت شکار صید در سال ۱۳۴۲ امکان زنده گیری و انتقال تعدادی از گوزن‌های زرد ایرانی را به مناطق جدید مورد توجه جدی قرار داد. به دنبال آن گروه مجهزی از کانون صید و شکار با همکاری باغ وحش تهران به منطقه کرخه اعزام شدند این گروه با نصب تور زنده گیری حیوانات به ارتفاع ۳ متر و طول ۱۰۰۰ متر الی ۱۵۰۰ متر و با استفاده از نیروی انسانی ۴۰۰ کارگر پس از ۶ هفته تلاش موفق شدند تا چهار راس گوزن زرد (۲ ماده و ۲ نر) را در جنگل اکیپه روبروی جزیره حلوه واقع در ۱۱۸ کیلومتری اهواز و ۱۵ کیلومتری شوش زنده‌گیری نمایند.
در اسفند ماه همان سال نیز همین گروه در مدت ۲۴ روز ۲ راس گوزن زرد دیگر (۱ نر و ۱ ماده) را زنده گیری نمودند که به باغ وحش تهران منتقل شدند و سپس از آنجا به منطقه ای ۵۵ هکتاری در مازندران منتقل شدند.
این حیوان در اصل بومی سواحل شرق مدیترانه تا نواحی غربی ایران بود و تا سال ۱۸۷۵ نسل آن در تمامی این مناطق به جز بخش‌های جنوب غربی ایران منقرض شد. در دهه ۱۹۴۰ تصور می‌شد این حیوان به کلی منقرض شده باشد اما در سال ۱۹۵۶ مشخص شد تعداد کمی در حدود ۲۵ رأس از آنها در جنگل کوچکی در اطراف رودخانه‌های دز و کرخه باقی‌مانده‌اند. پس از آن ایران سعی کرد تا با زنده‌گیری، تکثیر در اسارت و رهاسازی دوباره این گوزن‌ها نسل آنها را حفظ کند.
بیشترین گوزن‌های زرد ایرانی در محوطه‌های محصور نسبتاً وسیعی در دشت ناز ساری، پناهگاه حیات وحش سمسکنده در مازندران، جزایر اشک و کبودان دریاچه ارومیه، میان‌کتل دشت ارژن و منطقه حفاظت‌شده پریشان در استان فارس نگهداری می‌کنند اما تمام این مناطق کاملاً محصور یا جزیره هستند.
انتهای پیام