تقاضا برای آب در سراسر جهان ۲ برابر سریع‌تر از جمعیت انسان رشد کرده است.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA) به نقل از ارث، به منظور بررسی نیازهای فعلی و آینده آب برای کشاورزی جهانی و پیش‌بینی اینکه آیا سطح آب موجود در دنیایی که با تغییرات آب‌وهوایی مقابله می‌کند، کافی است یا خیر، کارشناسان شاخص جدیدی را برای اندازه‌گیری و پیش‌بینی کمبود آب در ۲ منبع اصلی کشاورزی با عنوان آب سبز و آب آبی ایجاد کردند.

سرپرست این مطالعه در آکادمی علوم چین گفت: به عنوان بزرگترین مصرف‌کننده منابع آب آبی و سبز تولید محصولات کشاورزی با چالش‌های بی‌سابقه‌ای مواجه است. این شاخص امکان ارزیابی کمبود آب کشاورزی را هم در زمین‌های زراعی دیم و هم آبی به روشی ثابت فراهم می‌کند. 

در قرن گذشته تقاضا برای آب در سراسر جهان ۲ برابر سریع‌تر از جمعیت انسان رشد کرده که این موضوع منجر به کمبود آب و تهدیدات عمده برای امنیت غذایی در هر قاره‌ای شده است.

مقدار آب سبز موجود برای محصولات به میزان بارندگی در یک منطقه و میزان از دست‌ رفتن آب در اثر تبخیر یا روان‌آب بستگی دارد. با تغییر دما و الگوهای بارندگی به دلیل گرم‌ شدن کره زمین، در حالی که شیوه‌های کشاورزی برای پاسخ‌گویی به نیازهای جمعیت فزاینده تشدید می‌شود، میزان آب سبز موجود نیز به طور قابل‌ توجهی تغییر خواهد کرد.

دانشمندان پیش‌بینی می‌کنند که تغییرات در آب سبز کشاورزی تا ۱۶ درصد از زمین‌های زراعی جهان را تحت تاثیر قرار خواهد داد. با این حال با در نظر گرفتن اثرات آب آبی محققان تخمین زدند که به دلیل تاثیر تغییرات آب‌وهوایی کمبود آب کشاورزی در جهان تا ۸۴ درصد از زمین‌های زراعی بدتر می‌شود و از بین‌ رفتن منابع آب باعث کمبود آب در بیش از ۶۰ درصد از این زمین‌های زراعی اتفاق خواهد افتاد.

این شاخص جدید و جامع‌تر می‌تواند به کشورها کمک کند تهدیدات و علل کمبود آب را بهتر ارزیابی و راهبردهایی برای کاهش تاثیر خشکسالی‌های آینده ایجاد کنند.

برخی از اقداماتی که می‌تواند صرفه‌جویی در آب کشاورزی را افزایش دهد، شامل مواردی نظیر مالچ‌پاشی که تبخیر از خاک را کاهش می‌دهد، کشاورزی بدون خاک‌ورزی که آب را به نفوذ به زمین تشویق می‌کند و  کشاورزی کانتور است که در آن کشاورزان به منظور جلوگیری از روان‌ شدن آب و فرسایش خاک در زمین‌های شیب‌دار در ردیف‌هایی با ارتفاع یکسان کار می‌کنند یا تنظیم در زمان کاشت به منظور هماهنگی بهتر رشد محصول با تغییرات الگوهای بارندگی است.

یافته‌های این بررسی در نشریه Earth's Future منتشر شده است.

انتهای پیام