نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌دهد ظرفیت هر نوع خاک برای نگهداری آب تعیین می‌کند که مزارع چگونه استرس گرمایی طولانی ناشی از تغییرات آب‌وهوایی را می‌تواند مدیریت کند. باید توجه داشت افزایش متوسط درجه حرارت هوا به کاهش رطوبت خاک کمک می‌کند، تولید محصول را تحت تاثیر قرار می‌دهد و خاک را در درازمدت تخریب خواهد کرد.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA) به نقل از ویفروم، به گفته محققان افزودن اصلاحات بیشتر برای بهبود ظرفیت نگهداری آب در زمین و استفاده از مالچ(خاک‌پوش) بیشتر برای کاهش تبخیر می‌تواند به کشاورزان در کاهش استرس گرمایی بر محصولات خود کمک کند.

محققان داده‌های ۳۰ ساله را در مورد چهار محصول عمده ذرت، سویا، پنبه و گندم در ایالات متحده تجزیه‌ و تحلیل کردند. 

دبجانی سیهی، محقق این تحقیق در دانشگاه اموری آمریکا، می‌گوید: همزمان که کشاورزان با رویدادهای شدید آب‌ و هوایی ناشی از تغییرات دما مواجه می‌شوند، با مشکل رو به رشد تخریب خاک نیز مقابله می‌کنند.

محققان اظهار کردند: ۷۵۰ میلیون نفر در سطح جهان در سال ۲۰۱۹ به دلیل تاثیرات تغییرات آب‌ و هوایی از جمله کاهش تولید مواد غذایی، افزایش قیمت آن و رشد رقابت برای تامین زمین و آب با سوءتغذیه مواجه شده‌اند. در حال حاضر انتظار می‌رود مشکل امنیت‌ غذایی جهانی تشدید شود. در واقع پیش‌بینی می‌شود بازده جهانی محصولات در ۲۵ سال آینده به طور کلی ۲۵ درصد کاهش یابد؛ این در حالی است که تولید جهانی غذا باید تا سال ۲۰۵۰، ۲ برابر شود تا بتواند رشد جمعیت انسانی را تامین کند.

سیهی اظهار کرد: سالم نگهداشتن خاک یک عنصر کلیدی است که برای سازگاری با بحران آب‌ و هوایی لازم است.

وی توضیح می‌دهد: خاک سالم حاوی میکروب‌هایی است که مواد مغذی مورد نیاز برای رشد گیاهان سالم را فراهم می‌کند و مواد غذایی گیاهی که مصرف می‌کنیم نیز مغذی‌تر می‌شود.

وجود این میکروب‌ها همچنین توانایی خاک را برای جذب کربن بهبود می‌بخشد. بر اساس گزارش سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد ۳۰ سانتیمتر خاک جهان حاوی حدود ۲ برابر بیشتر از کل اتمسفر زمین کربن است که این موضوع باعث می‌شود خاک پس از اقیانوس‌ها به دومین منبع کربن طبیعی تبدیل شود. با این حال افزایش میانگین دما به کاهش رطوبت خاک در برخی مناطق منجر می‌شود که همین موضوع می‌تواند بر تولید محصول تاثیر گذارده و در طولانیمدت خاک را نیز تخریب کند.

برای مقاله فعلی محققان دنبال تعیین کمیت تاثیر طولانی‌مدت آب‌ و هوا و خواص خاک بر عملکرد ذرت، سویا، پنبه و گندم در سراسر سرزمین اصلی ایالات‌رمتحده بودند. آنان از داده‌های وزارت کشاورزی ایالات متحده از سال ۱۹۸۱ تا ۲۰۱۵ استفاده کردند. این مجموعه داده‌ها شامل نرخ بارندگی و تجمع میانگین دمای روزانه در فصل رشد یک محصول بود که به عنوان درجه روز رشد شناخته می‌شود.

محققان از یک رویکرد یادگیری ماشینی قابل توضیح برای ارزیابی تاثیر هر یک از این متغیرهای آب‌ و هوایی و خاک بر عملکرد محصول استفاده کردند. نتایج درجه روز رشد را به‌ عنوان مهم‌ترین عامل اقلیمی و ظرفیت نگهداری آب را به‌ عنوان تاثیرگذارترین ویژگی خاک برای تنوع عملکرد محصول مشخص کرد.

سیهی افزود: پیام این تحقیق این است که کشاورزان در مناطقی که با استرس گرمایی اضافی برای محصولات خود مواجه هستند، ممکن است بخواهند فعالانه بر ظرفیت نگهداری آب در خاک خود تمرکز کنند.

وی بیان کرد: خاک‌های رسی و غنی از مواد آلی آب را بهتر از خاک شنی نگه می‌دارد؛ بنابراین صاحبان مزارع با خاک شنی یا خاک‌های حاوی مواد آلی کمتر ممکن است بخواهند اصلاحات بیشتری برای بهبود ظرفیت نگهداری آب در زمین اضافه کنند. یکی دیگر از سازگاری‌های احتمالی استفاده از مالچ بیشتر برای کاهش تبخیر رطوبت خاک است.

محققان امیدوارند یافته‌های آنان به کشاورزان، متخصصان مدیریت زمین و سیاست‌گذاران در تصمیم‌گیری‌های مرتبط با شیوه‌های مدیریت پایدار و بلندمدت خاک، آب و محصول کمک کند.

مقاله‌ای درباره این یافته در مجله Frontiers in Sustainable Food Systems منتشر شده است.

انتهای پیام