آلودگی پلاستیک یکی از مهم‌ترین مسائل زیست‌محیطی عصر ماست. پلاستیک‌های استفاده شده و زباله‌ها به خاک نفوذ می‌کند؛ در اقیانوس شناور و یا توسط حیوانات و انسان‌ها بلعیده می‌شود. به‌ طور خلاصه تولید، استفاده و دفع غیرمسئولانه پلاستیک، سلامت انسان و محیط‌زیست را تهدید می‌کند.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA) به نقل از ارث، تخمین زده می‌شود که تولید پلاستیک بین سال‌های ۱۹۵۰ تا ۲۰۱۷، ۱۷۴ برابر شده و قرار است این میزان تا سال ۲۰۴۰ نیز ۲ برابر شود. پلاستیک‌ها ممکن است برای بشریت بسیار مفید باشد اما زیست‌تخریب‌پذیر نیست؛ بنابراین تا بی‌نهایت در محیط باقی خواهد ماند. آمارها نشان می‌دهد تا سال ۲۰۱۵ حدود ۷۹ درصد از زباله‌های پلاستیکی جهان در محل‌های دفن زباله یا محیط طبیعی دفن شد؛ ۱۲ درصد سوزانده و ۹ درصد بازیافت شده است.

توجه به معضل جهانی آلودگی پلاستیک مستلزم تعهدات دولت‌ها، صنعت، شرکت‌های بزرگ و کوچک تجاری و جامعه است. در واقع همه مردم از شرکت‌ها انتظار دارند مسئولیت کاهش تولید پلاستیک را بر عهده بگیرند و بسیاری از شرکت‌های بزرگ گام‌های داوطلبانه‌ای برای گنجاندن پلاستیک‌های بازیافتی بیشتر در محصولات خود یا کاهش استفاده از پلاستیک به عنوان ابزاری برای نشان‌ دادن مسئولیت‌پذیری زیست‌محیطی برداشته‌اند اما مطالعه اخیر در مورد تعهدات کاهش پلاستیک نشان می‌دهد این اقدامات به‌ طور قابل‌ توجهی به بحران پلاستیک رسیدگی نمی‌کند.

محققان اظهار کردند: بیشتر تعهدات بر بازیافت پلاستیک تاکید دارد و باید به‌ طور جامع به مشکل آلودگی پلاستیک رسیدگی کرد. این مقاله نشان می‌دهد شرکت‌ها معمولا بر تغییر الگوهای مصرف و تولید خود با استفاده از محتوای بازیافتی بیشتر در محصول خود تمرکز می‌کنند.

با توجه به مقیاس تولید برخی از این شرکت‌ها، کاهش مقدار اندکی پلاستیک می‌تواند منجر به کاهش زیادی در استفاده کلی از پلاستیک شود. این به بخشی از یک راهبرد کلی پایداری برای بسیاری از برندها تبدیل شده اما واقعا گامی برای پایان‌ دادن به مشکل آلودگی پلاستیکی برنمی‌دارد.

برای مثال محققان اظهار کردند: شرکت کوکاکولا محصول خود را در بطری‌های پلاستیکی سبکتر و کوچکتر می‌فروشد و با سرمایه‌گذاری در تسهیلات بازیافت بزرگتر، نرخ بازیافت را بهبود می‌بخشد. از آنجایی که تعداد محصولات پلاستیکی هر سال افزایش می‌یابد، استفاده از این روش‌ها منجر به کاهش خالص نمی‌شود.

راه‌ حل ایده‌آل این است که از پلاستیک‌های یک‌بار مصرف به‌ طور کامل اجتناب شود و فناوری‌ها و رویکردهای دیگری برای حذف پلاستیک از زنجیره تامین توسعه یابد.

محققان می‌گویند جامعه علمی باید به نظارت بر شیوه‌های پلاستیکی شرکت‌های بزرگ و تاثیراتی که پلاستیک‌ها روی کره زمین می‌گذارد، ادامه دهد.

انتهای پیام