پروانه‌های شهری برای زنده ماندن در برابر آلودگی نوری بال‌های کوچکتری می‌سازند.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA) به نقل از ارث، پروانه‌هایی که در اطراف چراغ‌های خیابان بال می‌زنند، منظره‌ای آشنا هستند اما نورهای درخشان شهرهای ما ممکن است کاری بیشتر از جذب این حشرات انجام دهند و ممکن است عملکرد آنها را تغییر دهند.

دانشمندان بلژیک و سوئیس چیزی عجیب در مورد پروانه‌های شهری کشف کرده‌اند؛ به نظر می‌رسد پروانه‌های شهری بال‌های کوچکتری نسبت به پروانه‌های غیرشهری خود داشته باشند.

آلودگی نوری، همراه همیشگی شهرها، تأثیر مخربی بر پروانه‌ها و اکوسیستمی حمایتی آنها، دارد. پروانه‌ها از ماه و ستاره‌ها برای مسیریابی استفاده می‌کنند. با این حال، نورهای روشن شهر آنها را گیج و مشکلاتی را در تغذیه و جفت‌گیری ایجاد می‌کنند که کل جمعیت آنها را در معرض خطر قرار می‌دهد.

نور مصنوعی همچنین پروانه‌ها را به اهدافی آسان برای شکارچیان تبدیل می‌کند زیرا دیگر در تاریکی شب پنهان نمی‌شوند. این افزایش شکار بیشتر به جمعیت پروانه‌ها آسیب می‌رساند و تعادل کل اکوسیستم را از بین می‌برد.

آلودگی نوری همچنین ساعت داخلی پروانه‌ها را مختل می‌کند که بر هورمون‌ها و نحوه رفتار آنها تأثیر می‌گذارد. این مورد می‌تواند بر الگوهای تغذیه، جفت‌گیری و مهاجرت آنها تأثیر بگذارد. این مشکلات باعث کاهش بیشتر جمعیت پروانه‌ها می‌شود و به‌عنوان یادآوری این موضوع است که چگونه آلودگی نوری به محیط زیست آسیب می‌رساند.

اگر پروانه‌ای در روستا زندگی می‌کند، آسمان شب نقشه آنهاست اما در شهر، این آشفتگی گیج‌کننده از چراغ‌های خیابان، بیلبوردها و چراغ‌های تبلیغات است. اینجاست که بال‌های کوچک شده وارد می‌شوند. پروانه‌های شهری، با بال‌های کوچکترشان، کمتر به سمت نورهای مصنوعی کشیده می‌شوند. این تغییر ممکن است پاسخی تکاملی به چالش‌های زندگی شهری باشد.

دانشمندان معتقدند بال‌های کوچکتر ممکن است پروانه‌های شهری را چابک‌تر کند. این افزایش چابکی می‌تواند به آنها کمک کند تا از نورهای مصنوعی منحرف‌کننده دوری و بهتر از شکارچیان فرار کنند. بال‌های کوچکتر نیز ممکن است به آنها کمک کند غذا را در محیط پراکنده شهر پیدا کنند.

جاده‌ها، ساختمان‌ها و سایر بخش‌های شهرها مناطق طبیعی را در هم می‌شکنند و پروانه‌ها را با تکه‌های کوچکتر و جداشده از فضای سبز باقی می‌گذارند. آنها یافتن جفت، غذا و مکان‌هایی برای تخم‌گذاری را سخت‌تر و به شدت چرخه زندگی پروانه‌ها را مختل می‌کنند و جمعیت آنها را کاهش می‌دهند.

علاوه بر این، اثر «جزیره گرمایی» که در آن شهرها بسیار گرمتر از مناطق روستایی هستند، چالش دیگری است. پروانه‌ها مانند بسیاری از حشرات برای کنترل دمای بدن خود به محیط اطراف خود وابسته هستند. دمای داغ شهر می‌تواند عملکرد بدن آنها را مختل کند که بر میزان رشد، تولید مثل و بقای آنها تأثیر می‌گذارد.

پروانه‌ها نقش حیاتی در دنیای طبیعی دارند که برای مناطق وحشی و هم برای مکان‌های زندگی انسان‌ها مفید است.


انتهای پیام